Είδαμε Κίνα στα 4.730 μέτρα!
Ο δρόμος άνοιξε σήμερα το πρωί οπότε οδηγήσαμε μέσα από ένα άγριο τοπίο (όπου δεσπόζουν τα όρη Πασού και ο παγετώνας Μπατούρα) στο χωριό Σοστ, τον τελευταίο σταθμό στο Πακιστάν πριν τα σύνορα με την Κίνα. Αφού αφήσαμε το σκούτερ του Μπόρις στο ξενοδοχείο, πήραμε τοδρόμο των 87 χιλιομέτρων μέχρι το Χούντζεραμπ και σε δύο ώρες ανεβήκαμε από τα 3000 στα 4.730 μέτρα. Αυτό ήταν ρεκόρ υψόμετρου στο ταξίδι μας και ίσως για το Discovery3 γενικώς, το οποίο το δοκιμάσαμε δεόντως εκεί και ανταπεξήλθε άψογα. Εντάξει, δεν τραβούσε κάτω από τις 2.500 αλλά είχε δύναμη από εκεί μέχρι τις 4000 σ.α.λ. και μάλιστα δεν έβγαζε ποτέ καπνό με τέρμα γκάζι. Μα τι λέω τώρα, δοκιμή αυτοκινήτου γράφω;Εδώ φτάσαμε στο πιο κρίσιμο σημείο του δρόμου του μεταξιού – κάποτε – και του Καράκορουμ σήμερα. Έναν αυχένα που συνδέει δύο πολιτισμούς, ένα τοπίο άγριο, απρόσιτο, στο οποίο έπεφτε χιόνι σήμερα. Ένιωθα σαν να φτάσαμε στο τέλος του κόσμου εκεί, τόσο «αλλού» είναι το μέρος. Τον τρελάναμε τον Πακιστανό αστυνομικό όταν του ζητήσαμε να πάμε με τον καρίμπου στο κινεζικό φυλάκιο, 300 μέτρα πιο πέρα. Μπήκε στο αυτοκίνητο και φτάσαμε μία ανάσα από την Κϊνα, μόνο και μόνο για να βγάλουμε τη φωτογραφία της ημέρας, με φόντο την κόκκινη σημαία. Μετά, χαλαρά, επιστρέψαμε στο Σοστ με περίεργα συναισθήματα. Πρώτον, ενώ αγγίξαμε την Κίνα, υπάρχει πιθανότητα να μην μπούμε στη χώρα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Για οικονομικούς και γραφειοκρατικούς, φυσικά, λόγους. Δεύτερον, αύριο χωρίζουμε με τον Μπόρις. Εκείνος πηγαίνει στο Κασγκάρ με λεωφορείο, εμείς στην κοιλάδα των Καλάσα, στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Πού έχουμε φτάσει, αλήθεια..._Α.ΤεμπερίδηςΠαρασκευή 23/05/08, Σοστ, Πακιστάν Συνολικά χλμ.: 68.539 χλμ. ημέρας: 219 Διανυκτέρευση: Maggiolina στο PTDC hotel (100 ρουπίες) Συμβουλή της ημέρας: χωρίς βίζα δεν μπαίνεις στην Κίνα. Ο τελωνειακός και αστυνομικός έλεγχος από την πλευρά του Πακιστάν γίνεται στο Σοστ Στιγμή της ημέρας: το φωτογραφικό κυνήγι των χρυσών σκίουρων και η οδήγηση στη νεκρή ζώνη.
